بابا یادگار

بابا یادگار

نام یکی از یاران سلطان اسحق است. همچنین به محل آرامگاه او نیز بابا یادگار گفته می‌شود. 

این آرامگاه در روستای «بان زرده» کرند، نزدیک قلعه یزدگرد و در دامنه کوه دالاهو قرار دارد.از نظر معماری این بنا به صورت فضای مربع شکل کوچکی است و بر روی آن گنبد مخروطی شکلی قرار گرفته است. سطوح داخلی و خارجی این بنا به وسیله ملاط گچ اندود شده است. این مقبره، یکی از زیارتگاه‌های مهم اهل حق به شمار می‌رود. هویت حقیقی بابا یادگار نیز مانند دیگر مشایخ اهل حق به درستی معلوم نیست. بیش تر از این مشایخ در اوایل حکومت صفویان زندگی می‌کردند و در نوار مرزی ایران و عثمانی به ترویج مذهب اهل حق اشتغال داشتند.

طبق اطلاعات موجود بابا یادگار از مادری به نام "داده سارا" در سده هشتم هجری متولد شده و در هنگام جوانی بنا به دستور سلطان اسحاق برای گسترش دادن آیین یارسان به هندوستان و پاکستان رهسپار شده است. بابا یادگار چون متاهل نشده تا اولادی داشته باشد از این رو دو نفر از یارانش به نام خیال و وصال به سمت "پیر" بر مریدانش، جانشین خود گردانید و سادات خاندان بابایادگار از نسل آن دونفرند. دشمنان یارسان بابایادگار را کشتند و او را در جایی به نام سرانه در پیرامون کوه دالاهو کرمانشاه به خاک سپردند که ان دیار اکنون به نام بابایادگار معروف می‌باشد. بابایادگار را به نام "یار زرده بام" هم می خوانند و از او مجموعه‌ای اشعار به نام «زلال زلال» به جای مانده است. 

به اعتقاد اهل حق بابایادگار تجلی روح امام حسین است.

در نزدیکی زیارتگاه بابایادگار چشمه غسلان، هفت تن، چهل تن و هانیتا از جمله زیارتگاه‌های اهل حق به شمار می‌رود.

در ۳۱ تیرماه ۱۳۶۷ در نزدیکی آرامگاه بابایادگار مردمی که برای عید قربان جمع شده بودند مورد حمله بمب شیمیایی قرار گرفتند.